Ho Chi Minh City

Za 28/11
Om 7:00 uur staan we al weer fris en fruitig klaar voor de bus van 07:15 uur naar Ho Chi Minh City. Ontbijten zit er niet in, want keuken gaat pas om 07:00 uur open. We eten wel wat koekjes in de bus. Ook dit keer is het weer een slaapbus met ligbedden. Ondanks dat het een rit van 6 uur zou zijn, komen we al om 12:15 uur aan om HCMC. HCMC (voormalig Saigon) is de hoofdstad van Vietnam en heeft 7,6 miljoen inwoners en er rijden 4 miljoen bromfietsen/motors rond!
Als we een taxi regelen voor vervoer naar Yens Hotel 2 horen we dat dit hotel op loopafstand ligt. Wat een mazzel.
Na ingechecked te hebben, gaan we naar een reisbureau om voor volgende dag een tour naar de Cu Chi tunnels te regelen. Dit is een tour van halve dag en we besluiten deze te combineren een HCMC stadstour voor andere helft van de dag. We zijn tenslotte maar 1 volle dag in HCMC en dit lijkt ons wel handige oplossing om toch nog redelijk wat van de stad te zien.
De prijs van de tour bij eerste bureau vonden we te hoog, maar bij volgende bureau was prijs wel okay en hebben we het daar gelijk geboekt. We moeten de volgende dag om 07:50 uur klaar staan bij het reisbureau. Gelukkig is het erg dichtbij het hotel.
Nadat we ergens wat gegeten hebben, gaan we door de stad lopen. Nadat we bij Ben Thanh markt (hele grote overdekte markt) zijn geweest lopen we door naar Bitexco Financial Tower. Deze 265,5 meter hoge toren (68 verdiepingen) met helicopterplatform op 52e verdieping is al vanaf grote afstand zichtbaar in de stad. Met de lift gaan we naar het skydeck op de 49e verdieping. Hier heb je 360 graden uitzicht over Saigon rivier en de stad.
Het is een mooi gezicht om zo over de stad uit te kijken. HCMC heeft veel hoge gebouwen. Er staan een aantal tv-schermen met plattegrond voor het raam. Op zo'n scherm zie je het gedeelte van de stad waar je op dat moment naar kijkt en daarop wordt precies aangeven naar welk gebouw je kijkt.
We zijn er op het moment dat de zon onder gaat. Niet veel later zien we in de stad de verlichting aan gaan.
Ons hotel staat in drukke 'backpackers wijk'. Overal lekker dichtbij. Onze slaapkamer is aan voorkant van het hotel en kijkt uit op drukke straat. Zaterdagavond is uitgaansavond en dat brengt wat geluidsoverlast met zich mee. We merken dat de ramen nagenoeg geen geluid tegenhouden. In slaap vallen met verkeersgeluiden incl. getoeter van brommers en harde muziek, dat valt nog niet mee.

Zo 29/11
Vanmorgen stonden we om 07:50 uur bij het reisbureau. Deze ochtend doen we eerst een citytour. Dit keer hebben we een gids die goed verstaanbaar Engels praat. We zijn met klein groepje na de lunch zal de groep aangevuld met meer mensen voor bezoek aan Cu Chi tunnels. We gaan vanmorgen 4 bezienswaardigheden bekijken. Allereerst naar Het Hereniging Paleis. Het was het presidentieel paleis van Zuid-Vietnam. Het paleis is de plek waar het einde van de Vietnamoorlog werd ingeluid met de val van Saigon toen een Noord-Vietnamese tank door de hekken van het paleis stormde en soldaten de vlag van het Saigonregime van het dak neerhaalden en president Duong Van Minh arresteerden. Daarna gaan we naar de Notre Damekathedraal (helaas was deze gesloten vanwege een dienst en konden we dus niet naar binnen) en naar het Hoofdpostkantoor. Onze laatste stop was het
Museum van de Oorlogsmisdaden tegen Vietnam. Hier hebben we (maar) 40 minuten de tijd om rond te kijken. Helaas was dat veel tekort, want er is zoveel te zien. Heel veel foto's van Vietnamese slachtoffers van misdaden van de Amerikanen en veel foto's van lichamelijke aandoeningen als gevolg van bombardementen met napalm. Nog steeds worden er kinderen geboren met lichamelijke afwijkingen. Naast gruwelijk, was het ook erg indrukwekkend.
We lunchen op leuk terras bij hotel in de buurt van het reisbureau. Voor de tour naar de Cu Chi tunnels zit de bus nu helemaal vol. Het is een rit van twee uur. We arriveren daar rond uurtje of 3. De eerste tunnels werden gegraven in 1940 door de verzetstrijders in hun strijd tegen de Fransen. Zij verstopten er nu munitie en konden schuilen tegen vijandelijke aanvallen. Na de oorlog met de Fransen werden de tunnels verlaten. Tijdens de oorlog met de Amerikanen werden ze weer in gebruik genomen door de Vietcongstrijders die ze herstelden en verstevigden en het netwerk aanzienlijk uitbreidden. Van 17 naar 200 km! In het begin van de jaren 60 was Cu Chi een echt Vietcong bolwerk geworden.
We kregen eerst een oude film/documentaire te zien over de tunnels. Over het ontstaan van de tunnels en het leven in de tunnels. Daarna over terrein gelopen en wat ingangen van tunnels gezien. Ook deed de gids voor hoe de Vietcong verdween in de tunnels zonder een spoor na te laten.
We kregen ook een aantal vallen te zien (met oa scherpe bamboepunten) met als doel de vijand ernstig te verwonden of te doden. Voor wie wilde was er de mogelijkheid (tegen betaling) om met verschillende soorten wapens te schieten.
Uiteindelijk mocht je zelf ook door een tunnel lopen. Je kon kiezen voor stuk van 20 meter of 100 meter. Wij kozen voor 20 meter en dat was lang genoeg. Het is een nauwe doorgang en op sommige stukken erg donker. We moesten gebogen lopen, dus blij toen we de uitgang zagen.
Het werd buiten al donker en op het laatste stuk konden we helaas de foto's niet meer bekijken omdat het te donker was.
De rit terug duurde iets langer, vanwege het drukke verkeer.
Wifi is niet top in ons hotel. We besluiten bij Pizzahut te gaan eten, vanwege airco en goede wifi. We moesten nog ons hotel op Phu Quoc regelen voor de volgende dag. En dat gaat beter met snelle wifi